ارزش‌گذاری خود براساس رد و تایید دیگران یا رد و تایید خود؟!
به طور کلی برای ارزشیابی خودمان، دو راه داریم: خودمان، خودمان را ارزیابی کنیم یا خودمان را از نگاه دیگران ببینیم
یا شاید هردو…
از نگاه دیگران:
مشکل ارزش گذاری خود بر اساس نگاه دیگران این است که همیشه افرادی هستند که هر چقدر ما رفتاردکم‌ارزش و یا اشتباهی انجام دهیم، اگر با هویت و
شخصیت آنها جور در بیاید به آن ابراز علاقه‌مندی کنند و تایید کنند و ما احساس کنیم رفتارمان مناسب بوده…
از نگاه دیگران:
و همینطور همیشه هستند کسانی که ممکن است کار ما را رد کنند به این دلیل که: با ارزش‌های آنها سازگار نیست یا آنکه اطلاعات کاملی در مورد آنچه ما می‌گوییم یا انجام می‌دهیم ندارند یا آنکه فرهنگشان با ما مطابق نیست و یا آنکه ممکن است آنچه ما به دست آورده‌ایم یا داریم، چیزی است که همیشه آن ها حسرت داشتنش را داشتند و به خاطر حسادتی که به ما می‌ورزند عمل یا رفتار ما را نا ارزنده‌سازی کنند.
تله خودشیفتگی:
در عین حال بی‌توجهی به تایید و رد افراد جامعه می‌تواند ما را در سیاه چاله خودشیفتگی خودمان فرو برد، هیچ آیینه‌ای مثل بازخورد جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم نمی‌تواند به ما این را بگوید که ما چقدر با هنجارها فاصله داریم.
از نگاه خود:
رفتار سالم چیزی است بین تایید بیرونی و تایید درونی، رفتار سالم چیزی است که خیلی هم از هنجارهای جامعه دور نیست اما دائم تحت تاثیر تایید و رد جامعه قرار نمی‌گیرد.
ما باید بتوانیم هم به بازخوردهای جامعه توجه کنیم هم بتوانیم روی منبع تایید درونی خودمان حساب کنیم و آن را ارزشمند بدانیم.
🔴 که این جز از مسیر افزایش احساس ارزشمندی و عزت نفس ما میسر نمی‌شود، این می‌تواند شاخص مهمی برای تشخیص درست یا نادرست بودن یا بهتر است بگوییم کارآمد بودن یا ناکارآمد بودن رفتار ما باشد.
انگیزه‌های ناهشیار ما:
این مهم است که خودمان قبل از همه و بیشتر از همه به این آگاه باشیم که:انگیزه درونی ما از انجام فلان رفتار چیست؟!
آیا ما در حال جبران یک حقارت در درون خودمان به وسیله انجام رفتاری در دنیای بیرون خودمان هستیم؟
اینجاست که متوجه می شویم که آگاهی و خودشناسی چقدر می‌تواند به ما کمک کند تا رفتار درست را از رفتار نادرست تشخیص دهیم و میان تایید و رد درونی و تایید و رد اجتماع دچار گمگشتگی نشویم.
دکتر پویان مقدم
روان درمانگر تحلیلی