دهه دوم زندگی یعنی 20 سالگی، دورانی است که افراد معمولاً با افراد بیشتری دوست می‌شوند و تمایل دارند که بیشترین اوقات خود را با آنها بگذرانند اما با ورود به دهه سوم یعنی 30 سالگی داستان به گونه دیگری می‌شود؛ ممکن است به این نتیجه برسید که حتی ارتباط با صمیمی‌ترین دوست‌تان هم اشتباه محض بوده یا یکسری از دوستانتان را از زندگی حذف کنید و با آدم‌های جدیدی آشنا شوید اما چرا روابط دوستانه در دهه دوم زندگی با دهه سوم این‌همه متفاوت است؟
طبق تحقیقی که در سال 2015 در مجله Psychology and Aging منتشرشده است، کمیت و کیفیت در روابط دوستانه اهمیت دارد. پژوهشگران دریافتند که در سن 20 سالگی ازنظر کمی تعداد دوستان بیشتر ولی سطح کیفی روابط پایین است و برعکس در سن 30 سالگی سطح کیفی دوستی افزایش و تعداد دوستان کمتر می‌شود.
🔸چرا روابط دوستانه در دهه دوم زندگی عمیق‌تر است؟
در آستانه جوانی یعنی 20 سالگی به دلیل ورود به دانشگاه با دوستان جدیدی آشنا می‌شوید و بیشترین زمان خود را با دوستانتان در محیط دانشگاه سپری می‌کنید؛ با توجه به اینکه در این دوران خیلی از ارزش‌ها و خط قرمزها را برای خودتان تعریف نکرده‌اید، راحت‌تر با دیگران ارتباط برقرار می‌کنید؛ در این بازه زمانی افراد هنوز هدف، علاقه و سلائق خود را به درستی مشخص نکرده و نشناخته‌اند، از این رو محدودیتی برای گسترش ارتباطات خود نمی‌بییند و آن دایره دوستی را وسعت می‌دهند. ارتباط با دوستان تا حدی برای جوانان 20 ساله اهمیت دارد که ممکن است ترس از دست دادن دوستان، آنها را از ازدواج بازدارد چراکه این افراد نگاهشان به ازدواج محدودیت و از دست دادن آزادی فردی است. قطع ارتباط با یک دوست بسیار برای آنها دشوار است، ممکن است تا مدت‌ها فکرشان را مشغول کند.
🔸سست شدن روابط دوستانه در دهه سوم زندگی
با ورود به سن 30 سالگی دید، اهداف و فعالیت افراد تغییر می‌کند؛ دلتان می‌خواهد آرزوهای شخصی‌تان را دنبال کنید و در این برهه از زندگی احساس می‌کنید بودن در کنار دوستان مانع از رسیدن به اهدافتان می‌شود؛ این است که تصمیم می‌گیرید روابط دوستی‌تان راکمی محدود کنید تا فرصت بیشتری را برای خود داشته باشید. پل دوبرستین، پروفسور روان‌پزشکی در دانشگاه ماساچوست این تغییر رفتار را بسیار طبیعی و لازمه زندگی اجتماعی و فردی شخص و بلوغ عاطفی می‌داند.»
منبع: میگنا