یک نفر که دیوانگی اش شبیه خودمان باشد…!

دریافته‌ام که جاهای زیادی وجود دارد که می‌توانم ببینم و سفر کنم لذت‌های زیادی وجود دارد که می‌توانم تجربه کنم.امااز یک جایی به بعد آدم دنبال چیز دیگری است دنبال خود زندگی که دارد تند تند تمام می‌شود. چیزی بیشتر از “زمان” نیاز داریم تا به “زندگی” برسیم ، چیزی بیشتر از لذت،چیزی از جنس ادراک بیشتری از اکنون به کمک اشتراک آن با یک دیگری چیزی از جنس باهم بودن عمیق لازم است که باید اول توانش در خودمان باشد و بعد کسی را بیابیم که توان بودن با خود و دیگری را به قدر دیوانگی‌های ما داشته باشد. هرکسی درونش دنیایی از دیوانگی‌ها داردکه مختص خودش است و اگر نتواند آن را با یک نفر تقسیم کندسهمی از زندگی نخواهد گرفت.
از یک جایی به بعد تنهایی با این زندگی تفاوت نمی‌کند مگر آنگه ما ظرفیت زندگی بیشتری داشته باشیم،با خودمان و یک دیگریکه دیوانگی‌اش شبیه خودمان باشد.

دکتر پویان مقدم

روان درمانگر تحلیلی