می دانید چرا ما به سختی تغییر می کنیم؟!
مغز ما بیشتر مایل به دریافت اطلاعاتی است
که باورهایی را تایید می کنند
که ما سالهاست هویتمان را به آن باورها گره زده ایم
پر اضطراب ترین اتفاق برای انسان
احساس بی هویتی است
پس یک مکانیزم درونی ناخوداگاه
اطلاعات همسو با باورهای عمیق ما را جمع آوری
و اطلاعات رد کننده باورهای بنیادین ما را نادیده می گیرد
سخت ترین چیز برای هر انسانی این است
که بعد از چندین سال بفهمد
تمام باورهای عمیقش پوشالی بوده اند
باورهای عمیق ما معمولا چیزهایی نیستند که ما بدست آورده ایم
چیزهایی هستند که در زمان کودکی به ما داده اند
و ما سالها به خاطر اضطراب بی هویتی به آنها چسبیده ایم و از آنها مراقبت کرده ایم
شدت این اضطراب ما را از دریافت اطلاعات جدید
و نهایتا از تغییر باز می دارد
تنها اگر بتوانیم هویتمان را به هیچ باوری وابسته نکنیم
و این اضطراب وجودی را تاب بیاوریم
معمولا بعد از سی چهل سالگی تازه باورهای جدیدی بدست می آوریم
که باز هم تحت تاثیر جغرافیا، زمانه، رسانه ها و افراد نزدیکمان است
شاید بیشترین اصالت
در همیشه داشتن میزانی “نمی دانم” باشد.
متن: دکتر پویان مقدم
روان‌درمانگر تحلیلی