ما حیران زمانیم
از یک سو در پی پاک کردن گذشته‌ایم تا درد کمتری تجربه کنیم
و از سویی دیگر به گذشته نیازمندیم تا برای خود هویتی داشته باشیم
از یک سو در شهوت دانستن آینده‌ایم
و از سویی می‌دانیم آگاهی از آینده، اکنونمان را پوچ و بی‌معنا می‌کند
ما حیران زمانیم و تشنه‌ی اکنون
اکنونی که تا در آن می‌اندیشیم از کفمان گریخته
شاید باید کلمات و زمان را زمین بگذاریم
و هر آنچه هست را زندگی کنیم
افسوس که نیازها رخصت نمی‌دهند.
متن: دکتر پویان مقدم
روان‌درمانگر تحلیلی
فوتومونتاژ: @mortenlee